De grot van de engel

Achter deze muur zit een overdekt terras verstopt. Het hoort bij Hotel Grotta dell’ Angelo en wij komen er elk jaar wel een keer. Men kent ons: hé jullie zijn toch die Nederlanders die op de Monteluiano wonen? Ken je dan ook.. en toen volgde de naam van een Zwitser. Die wij evengoed niet kennen maar onze berg heeft dan ook vele toegangswegen en we zijn al blij als we de mensen van onze eigen weg kennen.

Het is er eenvoudig ingericht en de kaart heeft alleen maar traditionele gerechten. Hier geen lif-laf en hocus pocus in de keuken maar wel een kok die even zijn moestuin in loopt voor wat extra verse kruiden. In de wintermaanden is het er ook goed toeven en eet je er heerlijke worstjes van de grill.

Het is een beetje uit de loop van het centrum en toeristen waaien er niet vaak aan, tenzij ze hotelgasten zijn. Het mag duidelijk zijn, eens in het jaar op zondagmiddag zitten we te genieten in dit engelengrotje.