
‘Die lamp die daar aan het getraliede raam hangt, is wel leuk’, zei ik tegen de wijnboer. Hij vond er niet veel aan. Bovendien hebben we geen lamp nodig. We liepen wat landerig langs de kramen van een brocantemarkt in het centrum van Gubbio. Het was kort na de pranzo zo rond de klok van half drie en op het warmst van de dag.

Er hingen nog veel meer lampen en er waren ook nog wat meubels te koop. Maar het Italiaanse mooi is vaak niet het onze. De meeste kraamhouders hingen ook, maar dan onderuitgezakt in de schaduw en wachtten daar geduldig op meer volk straks als de temperatuur wat begint te zakken. We kochten niets, deden eenmaal thuis een klein dutje en terwijl de markt weer drukker wordt, doen wij nog wat tuinwerk. Omdat we het niet kunnen laten.

De kreet rare kwasten slaat gelukkig niet alléén op ons.

Nee, mijn smaak is het ook niet echt.
Het Italiaanse mooi is niet ons mooi. Geweldige zin, Emie 🙂
Haha, mooie dubbele titel! Het zijn inderdaad merkwaardige kwasten. 🙂
Rare kwasten zijn vaak wel leuk! Deze op de foto ook. Waar zullen ze voor gebruikt zijn? Iets kerkelijks?
Ik denk eerder aan gedrapeerde gordijnen bij die kwasten, Bertie
gelukkig maar, je wil je toch zeker ook een beetje inwoner voelen…
🙂 !
Lie(f)s.