Onze moestuin bestaat uit een aardbeienveldje en een paar frambozenstruiken. Omdat we hier niet aaneengesloten periodes verblijven, zit méér er even niet in. De wijnboer heeft alle onkruid tussen de aardbeien weggehaald, nieuwe paden aangelegd en alle plantjes die overwinterd hebben in kleine potjes (klik) weer gepoot. Het is allemaal niet zo strak maar het ziet er veelbelovend uit.
Om het veldje heen staat een laag hekje. We hebben ontdekt dat de hazen die hier rond hupsen ook van aardbeien houden. De zomerkoninkjes houden we toch liever voor ons zelf. Wat niet meer binnen het hek paste, staat nu in twee potten op het terras. Als ik dan buiten met mijn ochtendyoghurt ga zitten, hoef ik mijn arm maar uit te strekken voor een plukverse aardbei. Wat betreft de frambozen: die gaan goed maar de vruchtjes zijn nog te onooglijk om te laten zien op een foto.
Wonen in Caldese (Italië) 
Ik heb alleen nog een kruidenbak en kleine fruitboompjes.
Wat een rijkdom: je hand uitstrekken voor een aardbei in je yoghurt!
Gisteren een handje aardbeien in een bakje yoghurt gegeten. Lekker!
Stro onder de aardbeien… Dat zal ze goed doen en de aardbeien blijven schoon.
Dat doen we alleen als de grond drassig wordt maar die kans is niet zo groot, Sjoerd.
Onze aardbeien in de volkstuin doen het goed, dénk ik. Maar het gaat vast lang duren, ik heb er nog geen verstand van of zicht op
Al doende leert men, Bertie. Over het algemeen doen aardbeien niet moeilijk.
Hoeft niet straks te zijn. Als ’t maar lekker is!
Lie(f)s.