
Bewaren is niet alleen terugkijken, het is ook vooruitzien. Op het moment dat de dingen nog vanzelfsprekend zijn is het moeilijk ze op waarde te schatten. Later, als de tijden veranderd zijn, worden alledaagse voorwerpen bijzondere bronnen van informatie. Dankzij het historisch besef van Jan Anderson is een schat aan materiaal bewaard gebleven die voor jong en oud te zien en te beleven is. Deze tekst staat op de site van het Streekmuseum Jan Anderson. Wij waren daar afgelopen zaterdag samen met vrienden en onze reacties waren eensluidend: ‘dat hadden wij vroeger ook’ of zelfs: ‘ík weet nog hoe het rook’.

Er zijn plannen om na de dood van de rasverzamelaar Jan Anderson (nu 85 jaar) het museum als een soort tijdcapsule te sluiten en pas na vijftig jaar weer te openen. Daar schijnen nogal wat bezwaren tegen te zijn dus of dat doorgaat is maar de vraag. In elk geval keken wij verwonderd rond in deze privéverzameling. Delen uit de collectie worden vaak uitgeleend aan filmproducers en tv-makers. Als er érgens historische attributen te vinden zijn, ook uit de Tweede Wereldoorlog, dan is het wel hier of in de verzamelloods van Anderson. Dit kleine museum is elke zaterdag en de eerste zondag van de maand gratis te bezoeken. Dus ben je in de buurt van Vlaardingen dan zou ik zeker een kijkje gaan nemen.

Pingback: Nostalgie | KnutzEls
Chefarine 4 viel me direct op, mijn moeder slikte het altijd voor haar hoofdpijn. Ontzetten leuk!
Ik herken zo veel! Het is nu al een tijdcapsule.
Ik ben echt nooit in de buurt van Vlaardingen, maar ik zou zo maar op een dag kunnen denken, hup, we gaan naar Vlaardingen
In Hoorn is het museum van de 20e eeuw. Daar kun je ook heel veel leuke dingen zien van vroeger. Van harte aanbevolen.
Ik zie daar aardig nog wat artikelen die we thuis ook hadden…
*S*c*h*i*t*t*e*r*e*n*d*!
Lie(f)s.
Daar worden Leo en ik ook blij van. Dus binnenkort naar Vlaardingen. Bedankt voor de tip.