Als ik bij een kringloopwinkel ben, kan ik het gewoon niet laten om foto’s te nemen. Zo’n goed gevulde kast met knuffels vráágt daar toch gewoon om. Bij die rij met koffers probeer ik te bedenken waar die allemaal geweest zijn, wie ze zorgvuldig hebben gevuld en hoe ze tenslotte hier terecht zijn gekomen.
Het is toch een blijk van onze welvaart waarin spullen niet tot op de draad versleten worden maar makkelijk worden weg gedaan. Steeds groter worden de kringloopwinkels, steeds mooier het assortiment dat bovendien steeds fraaier wordt gepresenteerd. En soms vind ik dat wel een beetje jammer. Het gevoel van schatgraven wordt er minder door. Maar verder ben en blijf ik een overtuigde rasechte kringloper.
Wonen in Caldese (Italië) 
Ik liep hier ook tegen een ‘innamestop’ aan. Te veel inbreng van mensen die in coronatijd opruimden. En te weinig open zijn geweest in die tijd. Maar inderdaad, het rommelen en dan van onderop een schat tevoorschijn graven is het allerleukst!
Ik kom er te weinig. Moet er weer eens langs, want ik vind het wel leuk om wat rond te snuffelen.
Ik vind ook daar de prijzen behoorlijk naar boven schieten…
Nice shots
Van die leuke snuffelwinkels, die zoek ik. En ik verbaas me soms wat mensen allemaal wegdoen. Dit lijkt wel een action.
Ik ben vooral een kringloopbrenger. Maar ze nemen inderdaad lang niet alles meer aan.
Ik vind het ook minder leuk worden. juist dat rommelige, soms schmutzige, maakte het leuk. Maar hé, ik vind het nog steeds leuk genoeg hoor
Tja, welvaart? Misschien toch niet in alle gevallen. Wij hebben nog een prachtig Prénatal kinderbedje met verstelbare bodem en uitneembare spijlen, en met een nieuw-gemaakt matras. De kleinkinderen liggen er niet meer in en ze waren maar weinig hier gedurende de bruikbaarheid van dat bedje. Niet uit welvaart, maar omdat ze te groot zijn gegroeid staat dat bedje ons nu in de weg. ‘Welvaart’ is wél het feit dat de kringloopwinkel dat bedje niet aannam want ze hadden een ‘inname-stop’. Teveel aanbiedingen en te weinig geïnteresseerden! Terwijl wij ons destijds kreupel gezocht en blauw betaald hebben voor dat bedje.
Toch erg…, die goedgevulde rekken! Of…, gelukkig, niet op ’t stort…
Lie(f)s.
ik was in september 2019 heel blij dat ik een koffer kon kopen bij Rataplan. Ik was nogal halsoverkop vertrokken naar Nederland en ik had alleen zomerspullen bij mij. en dam had ik nog aankopen gedaan in Nederland
ik vind het nog steeds zonde dat hier in de buurt geen kringloopwinkel is. Ik zou er zeker dankbaar gebruik van maken en ook nog het eoa doneren
Ja, de kringloop verandert, minder leuk vind ik. De welvaart druipt er van af.