

In de auto op weg naar de Bieslandpolder hoorden we op de radio het programma Vroege Vogels. Luisteraars meldden een broedend ooievaarspaar, twee roodborstjes met nesteldrang en de eerste daslook boven de grond. Nou weet ik een plek onder wat bomen waar altijd daslook groeit, dus ik ging maar eens op zoek. De bomen zijn nog kaal maar toen ik samen met mijn zusje, die vandaag mijn kleine rondje mee liep, nog eens goed rondkeek, kon ik verheugd vast stellen dat ook hier de bodem langzaam aan bedekt wordt met daslook.

Als de temperatuur binnenkort wat omhoog gaat en de look in bloei raakt, kunt je het zelfs ruiken. Iets om ons op te verheugen. De oude boomstronk tussen weg en voetpad begint na een paar jaar helemaal uiteen te vallen. Ik zat maar weer eens met mijn neus bovenop de kringloop van de natuur.

Bärlauch, berenlook zegt men Duitsland. Gauw in de tuin kijken of het bij mij ook al opkomt en anders weet ik wel nog een plekje. Lekker.
Ik wordt een beetje jaloers op de temperatuur bij jullie. Hier blijven we schommelen rond de vier graden.
Ik luisterde naar hetzelfde radioprogramma 🙂
Je weet dat je Daslook kunt eten hè Emie? Ik deed het een jaar geleden door de sla. Heerlijk!
Ja hoor, is mij bekend Henny!
Het gaat hard hè, de natuur! Heerlijk bloeiend daslook!
Ja hoor, je kan daslook eten, niet voor niks familie van de knoflook, bieslook, prei, ui en sjalot.
Vast heel stom. Maar ik weet niet wat daslook precies is, ik bedoel hoe het ruikt of smaakt
Het ruikt naar ui. Volgens mij noemen de Vlamingen ui ook look, Bertie
De natuur hou je niet tegen, die neemt gewoon weer alles terug.
Daslook…, een lekkernij…!
Lie(f)s.