

Zeven minuten fietsen betekent voor mij als snel een half uurtje lopen. Dus toch het fietsje maar genomen voor het tandartsbezoek. Het motregende. Waardeloos, want je wordt er evengoed behoorlijk nat van. Toch maar even afgestapt bij de Oostpoort want daar liep een verse familie Nijlganzen met tien koters. Dichterbij komen lukte niet, daar zorgden de ouders wel voor.


Met natte brillenglazen, mijn capuchon diep over mijn hoofd en een nat fietszadel, vervolgde ik mijn weg naar huis. Maar ik zag dat de beregende klinkers wél fotogeniek zijn. Ik zelf leek meer op een verzopen kat.
Wat is die stad toch een pareltje! De regen lijkt in dit geval, op fotogebied in ieder geval, tot verhoging van de feestvreugde. Dat zijn wel vroege vogels met hun grut, die nijlganzen!
Je maakte mooie plaatjes in de regen. Die steentjes lijken me wel glad, gevaarlijk om daar te fietsen.
Jou kunnen we ons alleen maar voorstellen… 😉 Wat je toont is mooi!
Lie(f)s.
Ook niet mijn favoriete weertype, regen. Mot of anderszins. En op de fiets nog erger. Maar de foto’s zijn prachtig!
Ik heb een hele leuke en kundige tandarts maar ik ga nooit voor de lol, Inge
Ik ben net kletsnat geregend dus ik dacht dat ik dit niet leuk zou gaan vinden. Maar die natte stenen onder de poort: ja dat is wel schoonheid!
Hopelijk een prettige visite aan de tandarts?
Ik heb een hele leuke en kundige tandarts maar ik ga nooit voor de lol, Inge
Hele mooie foto’s, die nijlganzen zijn er vroeg bij.
Mijn weer is het ook niet maar die stenen zijn droog lang zo mooi niet. Klein geluk dus
Beautiful photos! I especially like the close-up of all those arches with the rain on the bricks.
Regen grrr niet mijn favoriete weertype. Terwijl er mensen zijn, zoals een lievelingstante, die het heerlijk vinden om erin te lopen.
Jij bent in staat om er de schoonheid van te laten zien Emie, Chapeau!