Er moest een nieuw horlogebandje komen voor de wijnboer. Gelukkig was de juwelier geopend voor dit soort kleine werkzaamheden en reparaties. Dus begaven we ons voor het dagelijkse wandelingetje het centrum in. Terwijl de wijnboer ook nog een paar andere essentiële winkels indook, kiekte ik mistig Delft. De Maria van Jessekerk met zijn karakteristieke twee torens en de Brabantse Turfmarkt vormen een wat verstild decor met die kale bomen.
De Markt was vrijwel uitgestorven. Tot 2003 mochten hier auto’s parkeren. Het is bijna niet meer voor te stellen. Ik vond een archieffoto uit 1950 waarop dat te zien is. Als de terrassen ooit weer open gaan, en dat gaan ze heus wel, dan keert de levendigheid hier terug. Ik zie het maar als een bijzondere kans om het centrum zo leeg en verlaten te zien. Maar net als iedereen verlang ik, vooral voor de winkeliers en horeca, naar een open samenleving.
Wonen in Caldese (Italië) 
Mooi, die twee torens in de mist.
Het heeft wel iets, zo’n lege Markt. Toen ik in Delft woonde kon je er inderdaad nog parkeren.
Het komt goed…
Lie(f)s.
Ik kan niet wachten. Snel zon en terrassen. Maar die mist is wel prachtig…
Wow, die toren in de mist…. Ik vind het ook leuk om foto’s te maken in de stad als het zo stil is. Elk nadeel hep…
Prachtig, die torenspits die in de mist verdwijnt…
Het gezellige is er een beetje vanaf aan het gaan, ik hoop niet dat dit het nieuwe normaal wordt.
Nee hoor, daar ben ik niet bang voor Sjoerd. In het voorjaar zal ik de terrassenzee weer op de foto zetten.