In het bos, langs de weg of in een gevel, werkelijk overal kom de de heilige Maria tegen. En altijd opgepoest, van bloemen voorzien en strak in de verf. Ze wordt aanbeden maar ook in de grofste vloeken gebruikt of beter gezegd misbruikt men haar naam.
Een moeder staat hier sowieso op een voetstuk en volwassen zonen voeren voor onze oren de meest sentimentele telefoongesprekken met hun oude moeders. Haar in het openbaar je liefde betuigen is hier vrij normaal.
Terug naar Maria. Zelfs in een leegstaand huis dat aardig aan het verpauperen is, staat ze er keurig bij. En zo hoort het ook. Zeker in Italie.
Wonen in Caldese (Italië) 
Héél mooi!
Lie(f)s.
Leuk stukkie!
Met iets minder aandacht aan Maria en iets meer aan het huis kan het nog wat worden daar.
Geboren en opgegroeid in het in naam protestantse Drenthe, maar in de praktijk toch behoorlijk ‘heidens’, wist ik zelfs niet van het bestaan van Mariakapelletjes en aanverwants, totdat ik in de overwegend Rooms Katholieke streek De Liemers kwam te wonen.
Vond het wel wat hebben, al ontging me de zin ervan totaal. En eerlijk gezegd: na ruim 50 is het me nog vaak niet duidelijk.
Het gebruik van je (heilige) moeder in krachttermen lijkt me erg Zuid-Europees. Tijdens een vakantie in voormalig Joegoslavië heb ik eens wat vloeken en vewrwensingen (laten) vertalen en het merendeel ervan ging of over vrij onfrisse seksuele handelingen met hun moeder of de maagd Maria. Dus dat de Italianen hun moeder zowel vereren als vervloeken ligt voor mij in de lijn der verwachting. Geografisch gezien zijn het buren van de ex-Joegoslaven. Grieken schijnen er ook een handje van te hebben is me ooit eens verteld.
Ik vind ze prachtig!
Wat een plaatjes toch, die Mariakapelletjes!!