
Omdat er aan het werk hier toch nooit een einde komt, gaan we af en toe een dag de hort op. Even wat anders doen dan hindergroen verwijderen, dode planten weghalen en onze ruggen belasten. Vandaag zijn we in Città di Castello geweest, een stad op veertig kilometer hier vandaan. Gemiddeld op de score van mooie steden maar wel met een charmant centraal plein waar we koffie dronken. Ik was niet de enige die een foto van dit plein nam.

Deze pelgrim of wandelaar was net aangekomen en had zich op de trappen van het bankgebouw laten ploffen. Hij nam de tijd voor het maken van een foto en stak vervolgens een sigaretje op. Dat vind ik dan weer niet erg des plegrims maar dat kan aan mij liggen.

Hier nog even een totaalplaatje van de Casse di Risparmio, oftewel de spaarbank. Ik heb niet kunnen achterhalen of dit gebouw meteen bestemd was voor de bank of als stadspaleis gebouwd is. Indrukwekkend is het in elk geval wel. We vervolgden onze weg naar Montone. Maar daarover een andere keer.

Ik heb ondertussen wat op pelgrimswegen gelopen en ik kan me niet herinneren dat ik daar ooit een roker heb gezien. Je hebt je longen veel te hard nodig!
Fijn, zo’n dagje! Mooie foto’s. En ach, die pelgrim, niets menselijks is ons vreemd.
Nou ja, je hebt hem betrapt op dat ene sigaretje, dat hij zich op een dag van heel hard pelgrimeren gunt. 🙂
Heerlijk zo’n dag iets heel anders. Dat er nog veel mogen volgen
Ahhh…, hoe mooi, je ‘header’! ‘Des pelgrims’ mag fouten hebben/maken… Duidelijk, waar ’t geld zit…! 😉
Lie(f)s.
Ik vind het zonde als iemand rookt maar veroordeel het zeker niet, Lies.
Gelijk heb je! Meer dan!
Lie(f)s.
Je bent er tenslotte niet alleen om te werken. In Italië moet je genieten…
Wij genieten zo van onze vrije dag dat we er morgen weer helemaal tegenaan kunnen gaan, Sjoerd.
Ik ben stiekem toch wel blij dat ik geen grote tuin meer heb, ik benijd jullie ruggen niet. Een zeker verdiend dagje uit!
Aangezien we hier om diverse redenen minder kunnen zijn, hoopt het tuinwerk zich altijd op Judy. Maar we vinden het beiden heerlijk om buiten bezig te zijn.
Dat roept de vraag op wat een pelgrim eigenlijk wel is. Mag een bedevaarder geen sigaretje opsteken voor een bankgebouw?
Dat mag de bedevaarder zeker Paul. Maar ik denk dan dat iemand die zo’n fysieke inspanning levert, niet rookt. Maar dat ligt, zoals gezegd, aan mij.