

Kookboek netjes in de standaard, alle ingrediënten keurig klaarstaand op het aanrecht… dat kan niet anders dan goed gaan bij de Risotto d’Isabella. Sinds deze tienjarige kleindochter vegetarisch is, is haar belangstelling voor het bereiden van maaltijden gegroeid en wilde ze na een oppasmiddag van ons, graag voor ons koken. Haar zus wilde niet op de foto maar kwam wel van de luie bank af omdat zij de tafeldekbeurt had. Ben er een groot voorstander van dat kinderen taken hebben in een huishouden. Als ze dan zélfs al in staat zijn een smakelijke risotto te bereiden, dan smelt en smikkel ik. De kleurige hortensia’s staan in de voortuin van hun huis en ik vouw ze als een sandwich om de meisjes heen. Gewoon voor het mooi.


Oh, die gaat vast een leuk kookblog beginnen straks 🙂 Wat fijn, dat jij ook van de taken voor kinderen bent. Ze moeten opgroeien als teamworkers, vind ik. Een moeder als slavin is de pure pest voor een mens.
Dat heb je krachtig en goed verwoord, Wieneke!
Jong geleerd…… Leuk dat ze interesse heeft in koken, dat belooft nog wat.
Genieten met zulke kleindochters!
Wat knap!
Die gaat later heel zelfstandig door het leven…
Met zo’n ernst…
Dus… -> wie zorgt eigenlijk voor wie…!? 😉
Lie(f)s.
Knap zeg!
Ik kom eraan! De mond wijd open….
Prachtig, die hortensia’s om de jonge blommen heen!
Zelf koken is veel beter en lekkerder dan de “Thuisbezorgdman” komt afleveren.
Koken is lekker, leuk en verantwoord opgroeien.
Smakelijke groet,