Zo eens in de twee, drie jaar ruimen wij delen van onze boekenkast leeg. Toevallig hadden we het vorige week over de Vestdijkplank. De wijnboer verzamelde zo’n 34 boeken van deze veelschrijver. Van herlezen komt het niet en bovendien: is het niet erg ouderwets geworden? Spreekt het ons nog wel aan? Zullen we Vestdijk ruimen? Vorige week was het vijftig jaar geleden dat Simon overleed en verscheen er een groot stuk in de krant van Joyce Roodnat die hem met veel genoegen aan het herlezen is. Tja, dan slaat bij ons de twijfel toe. Boeken wegdoen is sowieso een emotionele beproeving. De ruimtenood is bovendien nog niet nijpend. Jullie snappen dat we aan het herlezen gaan. Er liggen nog vier boeken op mijn stapel, daarna komt de Koperen tuin aan bod. Bevalt het niet dan zijn er vast liefhebbers te vinden die we met deze collectie een plezier doen.
Ik geloof dat ik alleen ‘Ivoren Wachters’ heb gelezen
Herlezen is een goeie optie, dan kom je er vanzelf achter of je ze op kan ruimen.
Heb nooit een boek van hem gelezen. Schandelijk he. Wel weer alles van Simon Carmiggelt. En van Willem Elsschot, daar begon ik ooit mee
Zeker geen schande Aleida. Er zijn zóveel boeken om te lezen!
Hé, mijn eerste reactie is blijkbaar niet doorgekomen. Nog een poging.
Ik was niet zo’n Vestdijk liefhebber, Terug naar Ina Damman heb ik ooit gelezen en daar bleef het bij.
Het was vaak verplichte literatuur Marthy en dat hielp meestal niet een boek echt mooi te vinden.
Moeilijke beslissing…
Lie(f)s.
Ik ben benieuwd of je het nog wat vindt! Ik ben niet (meer) zo’n herlezer. Van Vestdijk heb ik al veel weggedaan. Ik heb volgens mij alleen de Anton Wachterserie nog. Voor als ik een keer mijn been breek of zo.
Voor een gebroken been reserveer ik alle boeken van John Irving, Hermieneke. Als ik alsnog begeesterd raak van Vestdijk, laat ik het hier weten!
Wij kopen nog steeds (te) veel boeken Jeanne. Dus moet er ook met enige regelmaat geruimd worden. Wat mag blijven zijn dan ook echt boeken die ooit favorieten waren.
Ik ruim niet zo veel op, maar of dat herlezen betekent, weet ik nog niet. Soms hè.
Gewoon proberen te herlezen, bevalt het niet kun je ze nog altijd wegdoen.
Ik ga tot dertig bladzijden Sjoerd. Als het me dan niet bevalt, dan stop ik.
Oh, is het al zo lang geleden dat ik die boeken las. Ja, inderdaad, de tijd, ook voor boeken, gaat snel. Sommigen worden klassieken. Zouden daar niet een paar van Vestdijk tussen zitten ;-).
De Koperen tuin en Terug tot Ina Damman horen tot zijn klassiekers, Dorien. Dus daar ga ik een poging tot herlezen aan wagen.
Ja, ook in de Taalstaat werd er veel aandacht aan gegeven en werd Vestdijk de hemel in geprezen (als hij daar nog niet was natuurlijk). Ik heb er over nagedacht, maar toch besloten niet te herlezen.
Vanwege genoeg nieuwe boeken te lezen, Bertie? Of bang voor teleurstelling?
Het eerste, er is zo veel!