
Ons wandelingetje naar het Prinsenkwartier begon met een verwachte onverwachte ontmoeting. Dat zit zo. Twee straten bij ons vandaan woont Hermieneke. Zij reageert nogal eens op mijn blog en ik ook op het hare. Maar we hadden elkaar nog nooit ontmoet. Vanmiddag botsten we bijna tegen elkaar op bij ons voor de deur. Dat dit een keer zou gebeuren was volstrekt logisch maar wel onverwacht. Je kent elkaar niet en tóch weer wel. Heel leuk zo’n ontmoeting.


We waren op weg naar de tentoonstelling Behind Closed Windows. Dat viel eerlijk gezegd een beetje tegen. Virtueel is dit project van de TU Delft interessanter (klik) om te volgen, dan stap je achter elk raam een speciale expositie in met nogal wetenschappelijke onderwerpen. Dat laatste is ook logisch maar minder aan mij besteed. Enfin, we hadden een doel, een leuke ontmoeting, ik had blogstof en we zagen het laatste sneeuwhoopje op een verder vrijwel verlaten Prinsenhof.

Leuk zo’n ontmoeting
Ja, echt gek laat. Twee keer vallen en we staan bij elkaar voor de deur.
Leuk dat jullie elkaar nou eindelijk eens in het echie hebben ontmoet. Bizar dat het nu pas gebeurde als je nagaat dat jullie zo vlakbij elkaar wonen. Nou, dat wordt vast vervolgd 😉
Van nu af aan gaan we dagelijks bij elkaar op de koffie, Wieneke
Heel goed, tijdens de koffie kan Hermieneke je leren moorden 😉
Emie: Hoe bedoel u?
Wat leuk om elkaar dan ook te herkennen tijdens een wandeling
We herkennen elkaar van foto’s, Inge. Eigenlijk is het gek dat we elkaar nu pas tegenkwamen want we wonen echt bij elkaar om de hoek.
Het leuke van de blogwereld, dat er soms ook een live wereld bij hoort! Ik hoop tenminste nog, dat we elkaar dit jaar nog eens ergens kunnen ontmoeten!
Dat hoop ik ook van harte Jeanne. Gaat vast gebeuren.
Als ik naar de foto kijk is het echt stil daar. Maar wel leuk als je iemand tegenkomt dat het dan blogger is.
Pingback: Sneeuw of modderpoel | Wonen in de binnenstad van Delft: elke dag een feestje
Fijne ontmoeting!
Lie(f)s.
Oh wat leuk dat jullie elkaar in het echt zagen!
Ja, dat was een leuke ontmoeting! En ik zie dat we elkaar vandaag nog eens hadden kunnen tegenkomen, want ik liep op de terugweg van mijn ommetje langs de Prinsenhof terug. Mijn oog viel ook op de aanplakbiljetten van die tentoonstelling. Ik hou hem ondanks jouw recensie toch nog even in gedachten.
Dat zou wel een mop zijn zeg, twee keer op een dag elkaar tegenkomen!
De ramen zijn ‘ s avonds verlicht, dan komt het beter uit de verf. En ja, als Delftse moet je deze tentoonstelling wel even gezien hebben.
En straks zonder avondklok kan dat ook wat later op de avond weer.