Hij stond daar maar in de regen. Net als de meerkoeten verplaatste hij zich telkens met kleine pasjes. Toen ik het raam opende om deze foto’s te maken, hoorde ik hem ook praten. Soms ondersteunde hij zijn ‘gesprek’ met weidse armgebaren, waarbij telkens wat inhoud uit het blikje dat ie in zijn hand had, in het rond vloog. De meerkoeten trokken zich daar niets van aan en scharrelden gewoon verder. Ik sloot mijn raam weer.
Wonen in Caldese (Italië) 
Oh, nu zie ik het, hij drinkt.
Ziet er leuk uit in al zijn eenvoud, deze fotoserie.
Het zijn kleine gebaren, maar o zo mooi om te zien.
Zo zie je nog eens wat…
Lie(f)s.
Jij ziet nog eens wat uit je raam. Hier niet, er komen niet veel mensen hierlangs. Maar ja… wat zat er in dat blikje?
Daar zat vast bier in Bertie. En niet zijn eerste van de dag, vrees ik.