


Precies volgens de verwachting begon het gistermiddag rond twee uur te sneeuwen. Ik was er helemaal op voorbereid, camera binnen handbereik, laarzen instapklaar. Echt heel erg wit werd de wereld niet. Vanuit mijn stoel zag ik de roeiers nog flink uithalen. Maar kijk, dat jongetje heeft wel een reuze sneeuwbal in zijn handen. Laten we maar even naar de Doelentuin lopen, daar blijft de sneeuw wellicht wat beter liggen.

Mmmm…valt toch een beetje tegen. Niet veel meer dan wat poedersuiker op de bomen, niks geen geknerp van onze voetstappen en geen gedempte stilte.


De laatste foto maakte ik aan de achterkant van ons huis, kijkend in de binnentuin. Alleen op het grind in en de plantvakken blijft wat sneeuw liggen. Ik vrees dat de winter van 2021 hiermee al weer over is. Maar leuk was het wel.

De wereld zag er voor even heel anders uit. Ik kan ervan genieten en hoop op meer!
Ja dat was het hoor: de vlokdown
goed gezegd!
Het was lekker buiten tijdens het sneeuwen. Iedereen leek er ook vrolijk van te worden 😀
Het was niet veel, maar we weten nu weer hoe sneeuw eruit ziet…
Die foto van die potten en die stoel is prachtig!
Het is half januari, de winter is nog niet over. Wie weet wat we nog krijgen.
Ik overdrijf altijd graag een beetje, Marthy. Wie weet wat er verder nog in het vat zit…
Je eerste foto verraadt een geel lachend gezichtje. Wellicht blij met sneeuw…
Lie(f)s.
We hebben hele vrolijke overburen, Lies, ze blijven lachen.