
La Befana is een figuur uit de Italiaanse folklore. In de nacht van 5 op 6 januari brengt ze snoepgoed naar de kinderen, als die tenminste lief zijn geweest. Wie stout is krijgt van haar as en kolen. Kinderen hangen hun sokken aan de schoorsteenmantel en zetten voor deze lieve oude vrouw een bord met een mandarijntje, een sinaasappel en een glas wijn klaar. De volgende ochtend is het maal door haar verorberd en staat haar handafdruk in as op het bord. De cadeautjes wachten in de sok, en altijd ligt er ook een beetje kolen of as onder in de sok, want geen enkel kind is het hele jaar door braaf geweest. Het bijbehorende versje vertelt dat ze ’s nachts komt, getooid met een Romeinse hoed en met kapotte schoenen aan haar voeten:
La Befana vien di notte
con le scarpe tutte rotte
col cappello alla romana
viva viva La Befana!

Dit folkloristische verhaal is vermengd met christelijke aspecten, de komst van de Drie Koningen in de stal van Bethlehem waar geschenken voor het kind werden aangeboden. Wij zien natuurlijk overeenkomsten met Sinterklaas en de Kerstman. Een bezemsteel, een paard of een rendier staan tot hun beschikking om door de lucht of over het dak te gaan. Had ik maar een bezemsteel, dan vloog ik even naar Italië.

Fijne traditie!
Lie(f)s.
Mooi verhaal Emie!
Grappig dat er zoveel raakvlakken en
overeenkomsten zijn tussen de ons omringende landen.
Jij hebt geen bezemsteel nodig Emie,
fantasie genoeg.
Ik krijg bovendien vreemde associaties bij een vrouw op een bezemsteel en geen enkele hoort bij jou!
Maar je bent toch geen heks Emie….
Af en toe wel hoor, Els
Leuk om te weten.
Leuk, tradities en folklore, ik geniet er van.En ik wil ook kunnen vliegen. Zelfs op een bezemsteel. Hoewel een tapijtje me comfortabeler lijkt
Wat leuk om te weten! Overal weer andere gebruiken! Zo’n bezemsteel lijkt me ook wel wat. 🙂
Zo mooi, die oude folklore. Dat het nog maar lang in stand gehouden mag worden.
Wat leuk, weer wat geleerd.