…is onze straat eindelijk klaar. Het was tamelijk ongemakkelijk maar het wende, die opgebroken straat. Een historische tunnel in de oude stadswal stortte in tijdens bestratingswerkzaamheden. Ik schreef er hier en hier al over. Dat asfalt vervangen werd door echte straatstenen is sowieso al een pluspunt want veel fraaier in de historische omgeving. Waar ik dan ook gelukkig van wordt is hoe zorgvuldig uiteindelijk het eindresultaat werd bereikt. Overgebleven stenen, het laatste restje zand, de omleidingsborden, de hekken en afzettingen, uiteindelijk wordt alles opgeruimd en ziet onze straat er weer zó uit. Wat wonen we toch in een rijk land denk ik vaak. Dat er geld beschikbaar is om dit soort kostbare projecten uit te voeren. Wel even wennen aan deze nieuwe luxe om gewoon de straat weer uit te kunnen rijden.
Ja, we vergeten vaak hoe rijk we wonen
We vinden veel dingen gewoon. Goed om je te realiseren dat veel dingen niet gewoon zijn. We zijn er aan gewend maar dat is niet hetzelfde
Netjes weer Emie. Ja, we moeten zeker blij zijn dat we leven in een land waar dit allemaal kan, waar we dat ‘gewoon’ vinden.
Ziet er wel heel netjes uit, Emie!
Oh, heeft het echt zo lang geduurd? Ik moet er ook wel weer aan wennen, maar had toch een kortere periode in gedachten.
Voordeel van het bijhouden van een blog, Hermieneke, Vorig jaar in november schreef ik er voor het eerst over.
Wat een weelde nu weer!
Hier ook van dat, sinds begin januari, voorzien tot na Pasen…
Lie(f)s.
Jouw tweede en derde link zijn dezelfde, denk ik. Fascinerend!
Oeps, foutje hersteld Petra. Dank voor het melden.