De voorbereidingen voor pakjesavond zijn volop in gang. Ik moet nog drie cadeautjes kopen, de rest is in huis. Aan de surprise moet ik nog beginnen maar ik heb gelukkig al wel een idee. Dat is alvast iets. Nu de uitvoering nog. Uiteraard moeten er gedichten worden gemaakt, bij elk pakje één. Als ik daar eens even goed voor ga zitten dan rollen die er wel uit. Toch voelt deze periode als een trap waar ik maar moeizaam op naar boven kom. Ik hik tegen lijstjes met actiepunten aan en ver vooruit kijken levert niet veel op in deze periode. Voor de planner die ik ben, geeft dat nog wel eens wat onrust. Goed, stap voor stap de trap nemen, geen treden overslaan. En vooral niet vergeten te genieten van de mooie herfstdagen met zonneschijn. Ik heb mezelf weer toegesproken en dat werkt altijd.
Het is een rare tijd, en voor mij niet mijn favoriete tijd van het jaar. Maar als ik het zo lees, dan kom je er wel!
Dat komt vast goed, net als andere jaren.. 🤗
Maar ik hoop toch, dat je je ook al verheugd op Sinterklaasavond!
Ja hoor Jeanne, ik verheug me er enorm op. Maar er zijn dagen dat er weinig uit mijn handen komt terwijl er zo veel te doen is.
Dat wordt heel lang stilstaan op elke trede…
Lie(f)s.
Ik ga er gewoon bij zitten, Lies.