Bladblazers. Veel mensen haten ze. En voor kleine achtertuinen zijn ze ook erg overdreven. Maar de bomenrij tegenover ons huis is inmiddels helemaal kaal en het afgevallen blad lag in een dik pak op stoep en straat. Daar was de inzet van de gemeentelijk bladblaas brigade heel handig en efficiënt.
Mannen met gekleurde hesjes, wagentjes met zwaailichten. Vanaf twee kanten rukte men op: onder de auto’s door en vanaf het gras werd al het blad richting rijbaan geblazen. De zwaailichtkarretjes gingen er meermaals als een grote stofzuiger overheen. In een uurtje was de hele straat weer netjes. De fiets met de gifgroene mand, die op al deze foto’s te zien is, staat weer helemaal vrij in een opgeruimde straat. Hulde voor de gemeentewerkers.
Leuk dat je ze hier even in het zonnetje zet, de gemeentemannen. Hier ook keek ik met belangstelling hoe de bladeren op de parkeerplaats achter mijn flat op een hoop werden geblazen. En daarna zo’n stofzuigwagentje, net als bij jullie.
Die hele gemeentelijke planning, daar kan ik altijd bewondering voor hebben, Judy
Leuke serie zo, met die fiets
Proper!
Lie(f)s.
Ziet er weer keurig uit bij jullie. Bladeren laten liggen op gras is niet best voor het gazon. Wij blazen zelf zo’n twee keer de tuin in de herfst. Jazeker, is even herrie, maar dat moet dan maar. We doen het op een christelijk tijdstip, he? De bladeren gaan op die manier lekker snel de perken in. Uurtje blazen en alles is weer helemaal leuk. Als het nog eens fors gaat vriezen (ooit), dan is dat blad ook een mooie bescherming voor de vaste planten. In het voorjaar is het eigenlijk zo goed als weg.
Opgeruimd staat netjes, Wieneke. Een een mooie deklaag in de winter is ook al niet verkeerd.
Blad is mooi in het bos. Maar op zulke wegen is het een hinder, slipgevaar voor het verkeer en voetgangers. Wij hadden bij de winkel altijd een groot erf met grind waarop twee flinke bomen, een grote rode beuk en een volwassen kastanje en toen was die bladblazer van ons een uitkomst.
Met zulke oppervlakten is harken enorm veel werk