

Het zachte weer trekt zich terug. Tijd voor kille en donkere dagen. Om vijf uur gaan de schemerlampen aan en gedreven door de donkerte eten we ongemerkt wat vroeger dan we gewend zijn. Opstaan terwijl het nog donker is, valt me niet mee. Mijn biologische klok is kennelijk gevoelig voor het ritme van de jaargetijden. Maar ik trek me er niet al te veel van aan en tijdens een stadsommetje laat ik me zeker niet alleen leiden door bloeiende geraniums en viooltjes. In de Doelentuin was het grind bedekt door afgevallen blad. Het is een van mijn lievelingsplekken hier in de buurt en in alle jaargetijden mooi. Als het dan zo fraai wordt bijgehouden, wandel ik er met nog meer plezier door heen.


Fijn zo’n tuin in de buurt! Hier ook even wennen aan het vroegere donker. En die bladblazers, tja, dat is even lawaai maar dat moet dan maar.
Die vracht aan blad hark je echt niet even weg, Judy dus ik snap die bladblazers in de openbare ruimte wel.
Ik vond het vandaag ook echt koud
Groot verschil met gisteren, Bertie?
Je hebt nog net wat kleur kunnen vangen, het gaat hard nu met de vallende bladeren.
Onbewust blijf ik altijd zoeken naar een beetje kleur, Marthy
Heerlijke kleurenpracht! Nog even!
Genieten zo lang het kan, Jeanne
Inderdaad herrie makers Marjon maar ik kan me wel voorstellen dat het een flink stuk sneller gaat dan harken en op het grind kan al dat blad echt niet blijven liggen…
GRRRR gelukkig hier geen bladblazers op het platteland 😖herrieschoppers!