Ooit heb ik stapels schriften en notitieboekjes met vakantiedagboeken meegenomen naar Italië in de ijdele hoop ze daar op de laptop uit te werken en aldus al onze vakanties en reizen voor het nageslacht te bewaren. Een deel van de Franse vakanties heb ik daadwerkelijk in een pc-bestand gezet. En ook de reizen naar Australië werkte ik uit en de kinderen kregen daar een bijeengebonden exemplaar van. Maar wat doe je verder met al die blaadjes gevuld met stedentrips, zonvakanties en rondreizen? Ik ben vandaag gestart met het voorlezen aan de man met wie ik al die vakanties vierde. Daarna gooi ik het betreffende schrift weg.
Onlangs kwam ik op het spoor van die vakantiedagboeken toen ik opzocht wanneer we voor het eerst in San Quirico d’Orcia waren en hoe we daar verzeild kwamen. Belangrijk is de terug gevonden informatie totaal niet. Het grote opruimen is dus weer begonnen en vandaag past het weer er ook prima bij.
Hoi Emie, Míjn persoonlijke ervaring is dat ik alleen wel eens spijt heb gehad van opgeruimde spullen als ik die wegdeed vanuit boosheid. Alle andere spullen met herinneringen zaten gewoon in mijn hart. En mijn adagio is: leeg huis, leeg hoofd. Met groetenTon
Ik bewaar nog (te) veel, maar geen souveniertjes meer
NIET DOEN. Nooit herinneringen op papier afdanken. Wat een barbarij. Alsof je jezelf verloochent. Schenk ze dan minstens aan het Meertensinstituut. Of koop een of twee plastic afsluitbare kratten en berg je documenten daarin weg. Na jou de zondvloed…
Jeetje Henny, wat ben je stellig. Ik heb er goed over nagedacht en misschien schrijf ik er nog een volgend blogje over om mijn beslissing te nuanceren.
Het is inderdaad weer om op te ruimen in huis…
Wat let je Sjoerd?
Ik zei het net ook al bij Marthy: het zal zo fijn zijn als het klaar is
Jij hebt het afgelopen jaar behoorlijk geruimd, Bertie dus je weet hoe het voelt (na afloop)
Schoon zicht!
Bewaren doe je ook in je hart…
Lie(f)s.
En daar heb ik die boekjes niet meer voor nodig, Lies
Inspirerend! Ik moet zoiets ook een keer doen.
Wie weet krijg je ineens de geest, Judy
Nou, dan hier maar hetzelfde commentaar. Ooit aan begonnen, maar (nog) niet klaar. Succes 😉
Dit is wel een periode om dit soort klussen aan te pakken, Els
Yes! We lopen weer synchroon, zie mijn blog.
Ha, ha, ik rol van mijn stoel van de pret. Hoe krijgen we het voor elkaar!
Wel een mooie manier van opruimen, maar toch zou ik het niet kunnen.(nog niet)
Alles op zijn tijd Jeanne.