Nadat we vorige week uit Bagno Vignono wegreden, kwamen we per toeval een ‘borgo’ tegen. Zo’n hele kleine nederzetting die in dit geval ook nog eens boven op een heuveltop ligt. Ik denk dat er maximaal veertig mensen wonen of woonden, gezien het aantal plaatsen in het kerkje dat ik recent al liet zien. De bovenste foto is de toren van dat eenvoudige kerkje dat mijn hart gestolen heeft. De tweede foto laat een sfeervol pleintje zien dat er opvallend goed verzorgd bij lag. En voor jullie denken ‘het is wel erg veel steen’ heb ik nog twee groene foto’s gemaakt. Bij de laatste heb ik echt tien minuten kwijlend naar deze tuin met moestuin staan kijken. Hier is een liefhebber aan het werk geweest.
Daar heeft iemand behoorlijk zijn best op gedaan, schitterend. Maar het kerkje mag er ook zijn.
Mooi daar. Klein maar fijn…
Ik kan nooit genoeg krijgen van ‘Italiaanse’ stenen, zo mooi!
Oh, die tuin met die moestuin, een eldorado.
‘k Blijf ook hangen bij die moestuin!
Lie(f)s.
Prachtig, allebei
Die ‘stenen’ zijn echt prachtig! En dat groen…. wauw!