Vandaag waren mijn nicht en haar man hier op bezoek. Net als wij wonen ze periodes in Italië en in hun geval ook in Zwitserland. Vrijwel elk jaar lukt het ons een afspraak met elkaar te maken (en ik schrijf er ook telkens een blog over). Zo’n dag met anderen om ons heen is een aangename afwisseling in ons tweezaam leven hier. De familieband is voelbaar, de interesses zijn gelijk en de gesprekken goed. Natuurlijk maakte ik een uitgebreide zondagse pranzo. Mijn nicht nam heerlijke zelf gebakken broodjes mee die onder meer gemaakt waren met druivenmost, een specialiteit uit Le Marche. Ze gaf ons zelfgemaakte lavendeltinctuur en als klap op de vuurpijl bloemen uit eigen tuin. En een bos bloemen die krijg ik hier zelden. Heel blij mee dus en ik kon haar alleen maar een elleboogje geven als bedankje.
Met zo’n huis zou ik niet eens overwegen om terug te komen. Gezellig bij de openhaard, een hapje een drankje, en ijsjes op iedere straathoek, wat wil een mens nog meer.
Een mens wil zijn moeder, kinderen en kleinkinderen toch ook graag zien Sjoerd. We hebben het beste van twee werelden zeggen we altijd.
en dan ziet het er ook nog zo gezellig uit daar bij jullie! Genieten!
Oh die bloemen én die vaas én die bloemen in die vaas…
Ja, altijd fijn, bezoek van familie of goede vrienden, mensen waar je uren mee kunt praten.
Tweezaam, wat een apart woord dat de lading dekt, alhoewel ik ervan overtuigd ben dat jullie het goed hebben, daar met z’n tweetjes in Caldese. Maar bezoek van familie is altijd fijn, waar ook ter wereld
Een heel mooie dag!
Lie(f)s.