De laurierhaag heeft zich in de loop der jaren tot een ware groene muur gevormd. Af en toe wordt ie flink gesnoeid en de ‘bijvangst’ levert altijd voldoende blad op om de halve familie te voorzien van dit in stoofschotels onmisbare ingrediënt. Ik droog het blad een aantal dagen door het in een mand met een zwaar voorwerp erop te leggen en klaar ben ik.
Overal staat nu de cichorei in bloei. Ik las dat je van de bloemen thee kunt zetten. Dat kan natuurlijk van vrijwel elk kruid maar vanwege de overvloed aan cichorei op ons terrein begon ik maar eens met het plukken van wat bloemen. Die liet ik gewoon drogen en toen bleef er dit over. Dat schiet niet niet op en daar heb ik even het geduld niet voor. Dus wel stoofpot met een Italiaans ingrediënt maar geen bloementhee uit Caldese de komende winter.
Die bloemetjes zijn schitterend. Overdag open en eind van de dag dicht. Ik zou ze maar gewoon laten staan en in het voorjaar kun je de blaadjes eten als sla. Bitter, maar gemengd met andere sla erg lekker.
Ik heb altijd gedacht dat cichorei een koffievervanger was, dus niet voor thee. Schattige bloemetjes trouwens
Dat klopt ook, Bertie. De wortel van de cichorei wordt gebruikt als surrogaat koffie.
Het blauw van de cichorei vind ik al mooi genoeg om naar te kijken. Dan maar geen thee.
Laurier heb ik hier in de tuin staan. Vers is toch het lekkerste.
Laurier gebruik ik ook nog van eigen oogst
Ik heb ook veel laurier en droog het ook. Maar waarom zet jij er iets zwaars op? Om de blaadjes keurig plat te krijgen?
Ja, Marthy anders krult het zo.
Was mij ook niet bekend! ‘k Heb ook een boompje buiten, dus vers.
Lie(f)s.