De naam van mijn blog zegt het al, we wónen in Caldese. Het is dus geen vakantie. Gisteren reageerde Sjoerd, hij vindt dat we zo hard werken. Nou mensen, dat doen we met liefde . We zijn trots op hoe we hier wonen en wat we in de loop der jaren tot stand hebben gebracht en dan is het logisch om dat te onderhouden. Wekelijks gaan we een dag op pad en hebben dan wél direct een vakantiegevoel. Op weg naar ons doel gisteren, reden we voorbij Assisi. Dan móet ik even de auto uit om een foto te maken.
Nog zomaar een detail onderweg. Daar genieten we van. En wat te denken van de pizza die we voor de pranzo in een eenvoudige tentje aten? Instant vakantiegevoel. Na afloop deden de weekend boodschappen en eenmaal thuis hebben we nog een uurtje wijn gebotteld. Zo’n dag is een zalige mix van in-en ontspanning. En waar we geweest zijn, vertel ik morgen.
Wat een prachtige foto, die pomp! En die pizza ziet er ook niet verkeerd uit! Jullie wonen op een prachtige plek!
Heerlijk ‘onderweg’…!
Lie(f)s.
Leogang is ook ons (tweede) thuis, waar we wèl tijd hebben om te wandelen en fietsen omdat we daar geen tuin hebben 🙂
Eén tuin onderhouden is genoeg hè Inge!
juist 😀
Ook wij zijn trots on onze plek en onderhouden die mooie plek met liefde.
Maar natuurlijk moest jij daar stoppen om een foto te maken!
Ik heb net je blog over Perugia herlezen. Hoe is het er nu? Zo zonder veel toeristen is wel lekker maar helemaal niets hmmm. Ik vind de zaterdagse passegiata altijd heel leuk om te zien en me ermee te vermaken. Over veertien dagen is de planning er weer naar toe te gaan mits mijnheer C orona het toelaat.
Er waren wel mensen hoor Annet. Maar het was wel opvallend rustig in Perugia. En zo is het overal. Hoewel vorige week in Senegallia was het gezellig met vrijwel uitsluitend Italianen aan het strand.
Je hebt gelijk, thuis zou je ook je dagdagelijkse werkzaamheden hebben. En zo’n pizza krijg je alleen daar…
Dit is thuis voor ons Sjoerd. En dan nog met de lekkerste pizza’s op de koop toe.
Inspannen kan ook ontspannen.
Absoluut, Vlasje. En dan dat voldane gevoel, daar kan toch niets tegen op?