Ineens bloeien overal de waterlelies weer. Meerkoeten gebruiken de bladeren om hun nest weer wat op te hogen en te versterken. Dat schiet lekker op met die grote bladeren. Maar verder is het toch vooral een mooi gezicht in de grachten. Ik zocht en vond wat informatie over de witte waterlelie die alleen maar voorkomt in vrijwel stilstaand of heel rustig stromend water van plassen en kanalen met een maximale diepte van drie meter. Wanneer je de witte waterlelie in onze wateren ziet, is dat een teken van goede waterkwaliteit. Een hele geruststelling want ooit loosde men in de grachten de zaken die wij nu netjes door het riool spoelen.
Bijzonder, die waterlelies in de grachten! En korenbloemen op de kade!
Ik vind ze altijd zo mooi, maar wist niet dat er een verband was met schoonwaterkwaliteit. Nu vind ik waterlelies nóg mooier!
Wat een luxe! Zoveel!
Lie(f)s.
vroeger noemde men het niets voor niets stinkende grachten. Daar is gelukkig veel aan gedaan.
Wij zagen er heel veel toen we aan het roeien rond de Nieuwkoopse plassen. Goed om te weten dat dat komt door de goede waterkwaliteit.
Mooi, die waterlelies. Ik zou ze eigenlijk niet zo snel in een stadsgracht verwachten. Meer in een sloot in de polder
Wat een mooi gezicht!