Overal zie je mensen op bankjes zitten. Dat zal zeker komen omdat restaurants en terrassen nog gesloten zijn. Het geeft de stad iets gemoedelijks, iets dorps ook. Ik moet bekennen dat ik van de rust ben gaan houden. Het jachtige is uit het leven, mensen groeten elkaar weer. Begrijp me niet verkeerd, Corona is een regelrechte ramp. Maar aandacht voor elkaar, blij zijn met eenvoudige dingen en het bewustzijn dat we met z’n allen de wereld aan het uitputten zijn, is de positieve keerzijde. Zoals ik me met nostalgie de autovrije zondagen nog herinner met rolschaatsende kinderen op de rijweg, zo zal ik op deze periode terug kijken met het gevoel even terug te zijn geweest in de jaren van mijn jeugd.
Wonen in Caldese (Italië) 
Gewoon, gesprekjes beginnen met vreemden, over hoe we deze vreemde tijd ervaren, complimentjes geven over iemands haardracht, ja, dat zijn de – weinige – positieve dingen in deze tijd. En oh ja, de Rust 🙂
Voor mij mag het ook zo een beetje blijven. Alleen wat meer vrijheid om de kinderen en kleinkindjes te zien zou welkom zijn.
Er is inderdaad een positieve keerzijde, zeker weten. Ik zie er al tegen op dat alles terug zal gaan naar wat het was.
Zo is het precies. Mooi verwoord!
Ik zie het ook regelmatig, mensen groeten ook meer en zijn begripvoller.
Zelfs in de polder is het zoeken naar een vrij bankje. Maar je hebt gelijk, ik voel het ook zo. Ik heb trouwens nog nooit zoveel kleine praatjes met mensen gehouden als in deze periode.
Ja, zo beleef ik het ook. Minder jachtig en groeten. Leuke foto’s. Sfeerbeelden van nu.