Ergens in de krochten van mijn fotobestanden, kwam ik deze tegen. Ik liet er ooit een bewerking op los waardoor het een tekening lijkt. De foto maakte ik op een zondagochtend terwijl ik wachtte op de terugkomst van de andere wandelaars. Daarna zaten we hier met z’n allen te ontbijten. Het lijkt een eeuw geleden. Vanmiddag halen we op hetzelfde adres voor de derde keer de lunchbox op. Het is een soort alternatief voor onze vrijdagavond pizza die we altijd in Italië eten. Als een concept ons eenmaal goed bevalt, maken we daar graag een gewoonte van, stel ik tot mijn eigen verrassing vast.
Wonen in Caldese (Italië) 
Ja, dat zullen jullie wel missen, Italië. Dit ziet eruit als een mooie vervanging. Ik ben ook erg van gewoontes, en kom vaak terug als iets beviel.
Één mogelijkheid voor een afhaalmaaltijd hier maar die is me te prijzig. Jammer.
Ja, dat is zeker jammer, Marthy. Het aanbod hier is heel groot maar vaak ook prijzig. Vandaar dat we een beetje blijven hangen in de lunch doos.
De Italianen mogen weer door het hele land reizen, het begin is er …..
We zijn voorzichtig positief, Inge
Wij hebben in onze familie een gezegde na een of ander gezellig evenement: ‘Dit was zooooo leuk, dat doen we nooit weer’. Klinkt voor een buitenstaander natuurlijk knotsgek, maar een herhaling (dus een traditie in wording) valt vaak tegen bij de eerste keer. Iets met het spontane is er af of te hoge verwachtingen. Maar een goed bevallende gewoonte is natuurlijk iets heel anders.
Die familie uitdrukking ga ik onthouden en toepassen! Geniaal.
Ik kom uit een geniale familie. *haalt pluisje weg van mouw*
Dat idee hebben we nooit gehad om ergens een gewoonte van te maken. Iets halen of bestellen doen we eigenlijk zelden tenzij er een noodzaak is.
Dat doet mij aan mijn schoonvader denken. Eenmaal een goed concept ontdekt, dan was dat al snel een traditie 🙂
Dat is het laatste wat ik wil Hermieneke. Dat ik vast zit aan mijn zelf opgelegde tradities. Vandaar ook dat ik er zelf verbaasd over ben😉
Dat proefde ik al een beetje Emie 🙂
Du Midi, haast alleen een herinnering. Hopelijk ooit weer werkelijkheid.
Die tijd gaat vast weer komen, Mieke.
Het ziet er heerlijk uit, maar ik denk dat je liever bij de contessa zou zijn !
Mmmm…pizza afhalen zal daar nu wel kunnen. In gedachten zijn we er. Het feest van de Ceri vandaag gaat niet door. Grote droefenis daar in Gubbio.