De laatste rododendrons in het parkje achter het Doelenplein staan in bloei. Op 25 maart fotografeerde ik ze ook. En als je hier klikt, zie je hoe kaal de bomen toen waren. De steeds veranderende natuur blijft me plezieren. Vooral nu we er met ons neus bovenop staan omdat we niet door andere zaken afgeleid worden, verbaast de schoonheid en de kracht me dagelijks. Temeer daar je altijd denkt dat je de natuur vooral ondergaat búiten de stad. Ik hou zelfs een aantekenboekje bij van wat er in onze omgeving te zien is. Een soort Corona-natuurdagboek. Ik laat het nog wel eens zien hier.
Je moet er wel de ruimte voor hebben, ze nemen erg veel plaats in beslag.
Ik vind het ook meer een parkstruik dan een achtertuinplant, Sjoerd.
Prachtige bloemen waar ik ook altijd van geniet. En wat leuk aangelegd, in een rondje.
Vroeger stond hier het Doelentheater, Judy. Zegt jou dat nog wat? Is lang voor wij hier kwamen wonen al afgebroken.
Vaag herinner ik me dat nog. Door jouw blog merk ik dat ik veel niet meer weet.
Prachtig, die volle bloemen.
En zie je die knoppen? Het bloeit dus nog wel even, Marthy
Ik vind rhododendrons ook zo mooi
Jij spelt het met een ‘h’ er tussen, mijn spellingscontrole doet het liever zonder. Volgens mij mag het alle twee. Maar mooi zijn ze, Inge