Omdat mijn blog voor mij ook een soort dagboek is, schrijf ik vandaag weer even verder. Afgelopen vrijdag werd in de loop van de dag duidelijk dat de toestand van mijn vader ernstiger was dan aanvankelijk gedacht. Toen waren wij al onderweg naar Italië. Mijn lijf was daar, mijn gedachten bij mijn vader en moeder en zussen en dat voelde heel naar. Godzijdank was ik maandagavond weer bij mijn ouders. Na een uitputtende hoestbui zei mijn vader: dit is eigenlijk het tegenovergestelde van barensweeën. Waarop ik antwoordde dat bij beide uiteindelijk de verlossing volgt. Dat heb je goed gezegd, zei hij en stak zijn duim op. We wachten nu op zijn verlossing.
Wonen in Caldese (Italië)
…en 's winters in hartje Delft
Ach… Ja
Mooi gezegd Emie
Wat mooi dat je vader daar zo op kan reageren. Sterkte gewenst
Oh God, lieve Emie. Hoe zwaar voor je…
Meer dan je heel veel sterkte wensen kan ik niet. Hopelijk mag je vader rustig en kalm zijn verlossing tegemoet gaan.
Fijn dat jullie bij elkaar zijn nu.
Sterkte Emie.
Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte.
Heel veel sterkte voor jullie allemaal!
Fijn dat je weer bent waar je nu echt wilt zijn met je familie om je heen. Sterkte en liefs.
Grote les in loslaten…sterkte!
Zo Verdrietig .
Sterkte ermee.
Typisch de gevatheid van je vader.
Sterkte allen.
Heftige tijden Emie, veel sterkte!