Omdat we graag aan tradities meedoen, kochten we een Colomba, de Italiaanse variant op onze paasstol en uit Nederland kwamen de paaseitjes mee.
Maar de allerbeste traditie is die van de Pranzo. De paaslunch gebruiken we vaak met Nederlandse vrienden hier uit de buurt. Halverwege onze woonplaatsen ligt dit niet al te spectaculair uitziend restaurant.
We noemen het lunch maar het is een zeer uitgebreide warme maaltijd die uit onnoemelijk veel gerechten bestaat die allemaal even smakelijk zijn. Zonder al te veel poespas, in een geweldige sfeer aan onze ‘eigen’ vaste tafel.
Van één tot vijf zaten we aan tafel en pakten de gesprekken op alsof er niet bijna een jaar verstreek sinds onze vorige ontmoeting. We hebben inmiddels een groot gezamenlijk verleden, want zij zijn het die ons zestien jaar geleden wegwijs maakten in het Italiaanse leven. De borden zijn weer leeg maar onze vriendschap is gevuld met nieuwe goede herinneringen.
Die mooi choco-eitjes interesseren mij hevig. Zit daar wel vulling in en zo ja: welke? 🙂
Ze komen van Jamin, die eitjes. En ja Wieneke overal zit verschillende vulling in maar ben nog geen pepervulling tegengekomen 🙂
Des te beter…. ik bedoel qua ontploffingsgevaar 🙂
Mooie traditie, hou ‘m erin!
De afspraak voor volgend jaar staat, Inge!
Wat een heerlijke manier om Pasen te vieren in Italië lieve mensen.
Ik heb het moeten doen met de Paus die de paaszegen uitsprak en ook een zinnige preek hield over al het onrecht in de wereld en ons allen opriep om in dialoog te gaan en bruggen te bouwen in plaats van muren.
En tot slot natuurlijk de dank voor de bloemen.
Met deze Urbi et Orbi, was het voor mij ook een beetje Italië met Pasen.
Ik ben, zoals je weet, niet zo erg van de Paus. Maar dit klinkt als een juiste boodschap Mariet.
Om te koesteren zo’n vrienden en zo’n tradities, leuk!
Vorig jaar was het ons niet gelukt met Pasen alle vier in Italie te zijn. Daarom was het nu weer extra leuk deze afspraak te maken.
Afzien bij jullie.
Geniet, geniet, en geniet !! 🍷🍓🍮🍷
Doen we Paul, driedubbel en dwars.