En dus stond de olijvenoogst op ons programma vandaag. Het weer was perfect, rustig en zonnig. Al klinkt het misschien romantisch of op zijn minst exotisch, het is gewoon hard werken hoor. Twintig bomen uitpluizen, met je haren vastzitten in de takken, bukken bij het laaghangend spul en je enorm moeten uitrekken voor de hoogste olijven.
Jammer genoeg viel de hoeveelheid erg tegen. Iets meer dan vorig jaar, we kwamen op 17 kilo uit. Onze topoogst bestond ooit uit 45 kilo. Wat ook tegenviel was dat de pers even stil gevallen was. Morgen rond het middaguur kunnen we de olijfolie ophalen. Het zal nauwelijk genoeg zijn voor eigen gebruik dus weggeven zit er helaas niet in.
Wonen in Caldese (Italië) 
Kennissen maken ieder jaar zelf walnotenolie van noten van hun boom. Dat is me teveel gedoe. Maar onze noten elders laten verwerken zou wel een optie zijn.
En de noten fijnmalen en als meel gebruiken, Inge?
Ik bak niet/nauwelijks
Ik vind het al heel bijzonder dat jullie in je eigen olijfolie kunnen voorzien.
Dat vinden wij zelf eigenlijk ook wel, Marthy. En het smaakt natuurlijk heerlijk.
In ieder geval zijn jullie niet zonder. De anderen moeten gewoon naar de winkel…
De charme dat het van eigen terrein komt maakt het extra bijzonder, Els.
Is toch ook leuk, voor eigen gebruik. Volgend jaar weer een kans!
We gaan weer voor minstens vijftig kilo volgend jaar, Jeanne
Een paar keer heb ik in mijn achtertuin met olijvenboompjes geëxperimenteerd.
Zonder resultaat
Voor mij dus geen eigen olijvenoogst.
Herfstige groet,
Jammer Rob. Maar gelukkig is er goede olijfolie te koop…