Het wandelen staat op een uiterst laag pitje nadat ik afgelopen week mijn scheenbeen aan een hotelbed stootte en er daarna een infectie optrad. Hoe dan ook, ik wil en moet in beweging blijven dus de zondagse wandelclub sla ik, ook vanwege de gezelligheid, niet over.
Drie voor vijf euro, stond er op het karton in de mand. In het eenpersoons huishouden dat ik momeneel voer, is dat wat veel dus ik kocht niets. Maar ik ben keer op keer verheugd als mensen nog vertrouwen hebben in een eerlijke afhandeling van dit soort transacties. En dit is natuurlijk helemaal te gek.
Sterkte met je been
Bemoedigende groet,
Dank allemaal voor de wensen voor mij en mijn been! Ik heb er alle vertouwen in dat het snel geneest. Tja, al die ongemakken… iets met onze leeftijd?
Iedereen mag bij ons appels plukken en walnoten rapen, maar wel netjes vragen 🙂
Beterschap met je been Emie
Jeetje, wat is er toch met iedereen aan de hand. Sjoerd heeft een erg vervelend been, Thérèse heeft ook erg vervelende benen, ik moet mijn knie nog steeds ontzien en nu jij ook al ? Het heerst zeker.
Aiii, hoop dat je been snel genezen is.
Hoi Emie, Vertrouwen: niet alleen in de eerlijkheid van de mens maar ook in snel herstel van het scheenbeen. Met groeten Ton
Snelle genezing toegewenst.
Ja, fijn dat het vertrouwen in de mens er (nog) is en dat er mensen zijn, die er aardigheid in hebben om hun waar langs de weg aan te bieden. Beterschap met je been!