We maakten er een culturele ochtend van, gisteren. Gubbio al tempo di Giotto heet de groots aangekondigde tentoonstelling die op drie locaties in het centrum wordt gehouden. We kennen Giotto als de schilder van de fantastische fresco’s in de Basiliek van de H. Fransiscus in Assisi. Gisteren zagen we werk van door hem geïnspireerde geestverwanten uit de 11e en 12e eeuw.
Ik haak eerlijk gezegd altijd snel af waar het gaat om alle uitleg en namen van schilders. Liever laat ik het gebodene op me inwerken en ik was, zoals altijd, speciaal gefascineerd door de koppen en het kleurgebruik.
Wat is het toch fijn dat al dat moois bewaard is gebleven en dat jij daar zo naar kan gaan kijken. En het dan ons nog even laat zien. Mooi, Emie.
Bijna duizend jaar oud, deze schilderingen. Dat blijft onvoorstelbaar Marthy.
Giotto, daar vertelde mijn schilderleraar zo enthousiast over. Zag werk van hem in Florence. Dit is ook bijzonder mooi. Ontroerende koppies.
Ja die Giotto had grote invloed, Els. Hij paste als een van de eerste perspectief toe, leerde ik tijdens een boeiende cursus kunstgeschiedenis.
Ja, ik vind die laatste ook bijzonder.. Wat leuk dat je dat zomaar vlakbij kunt bewonderen. En over die uitleg: bij mij wisselt dat. Soms ben ik heel blij met uitleg en soms sla ik het over. Hetzelfde geldt voor audio-tours. Die zijn soms irritant en soms bijzonder leuk. Aangezien je dat niet van tevoren weet, ga ik tegenwoordig eerst zelf kijken en ga dan soms nog terug voor zo’n tour.
Deze tentoonstelling werd op drie locaties gehouden, Bertie en alleen al die gebouwen op zich waren de moeite waard. Kwam ogen tekort. Jouw tactiek voor de audiotour ga ik onthouden.
Och, die laatste is bijzonder!
Aandoenlijk, die ogen en die wangetjes Jeanne