Ton van het blog de dekselse dingen, heeft een bijzondere kijk op het leven. Ik blogde al eens over hem bij het zoeken naar een klavertje vier. Als hij het universum om een parasol vraagt, vind ie een mooie parasol bij de vuilcontainers. Zo werkt dat bij Ton. Ons grillapparaat had de geest gegeven. We gingen op zoek bij onze vaste electronicaboer maar vonden niets geschikts qua afmeting en prijs. Toen door naar de supermarkt voor de rest van de boodschappen. ‘Wat zou het grappig zijn als de supermarkt nou juist een actie heeft met grillapparaatjes’, zei ik onderweg. ‘Hoe doet Ton dat ook al weer? O ja, die roept het universum aan’. We hebben nog nét geen rondedansje gedaan in de supermarkt. Maar wat zijn we blij met Ton zijn positieve visie. Het is niet een kwestie van zoeken maar van vinden. Zo werkt dat bij mij dus ook.
Nou, ik ben na al deze positieve reacties overtuigd, ik ga het ook proberen. Onze middelste zoon heeft de stelregel: Je moet niet denken in problemen maar in oplossingen. Vind ik ook een mooi.
Ga je ons ook nog een keer vertellen wat je allemaal doet met dat machientje, zou ik graag weten.
Ik ga er nog net niet zelf tussen liggen, Marthy maar verder gaat heel veel in de tafelgrill. Tosti’s en ander brood, vlees, vis, groenten. Wie weet maak ik er nog eens een blogje over.
De insteek van je zoon is ook een mooie en positieve!
O heerlijk, ga ik ook proberen!
Je niet afvragen óf het lukt maar er van uitgaan dát het lukt, Jeanne. Het werkt!
Mijn ervaring is ook dat het werkt 😀
We moeten dit maar eens wereldwijd gaan promoten, Inge.
Hoi Emie, Zo werkt het dus. En als het een keer niet werkt is het ook niet zo erg want dan ben je alsnog blij en dankbaar voor de keren dat het wel werkte. Met groeten Ton
De relativering als het eens niet lukt, is ook echt een Ton wijsheid. Bij de bagageband op een vliegveld denk ik er ook altijd aan. Eerst aan jou, dan aan het universum en dan verschijnt mijn koffer bij de eerste vijf.
Goeie methode. Ik had ooit een Qi Gong lerares, die alles het universum in gooide. Ze vroeg om van alles en ze kreeg het ook. Nou ja, geen geld of een villa met een zwembad. Meer de gewonere dingen. Maar het lukte haar wel.
Dat Qi Gong heb ik even moeten googelen Wieneke. Grappig om dit soort bevestigende reacties te krijgen. Ik ga het echt nog vaker toepassen en zal indien zeer frappant, er een blog aan wijden.
Zoiets hoorde ik jaren geleden over parkeren. Ik ben niet zo’n ster in file parkeren en wil dus graag een beetje ruimte. Al bij voorbaat zat ik de stress. Je moetgewoon zeggen Er is een plekje voor mij, werd me geadviseerd. En ja, dat werkt meestal 🙂
En bij volle parkeerterreinen waar het zoeken naar een plaatsje is, roept mijn oude moeder altijd: er gaat vast wel iemand weg met een huilend kind. Onze hele familie roept dat inmiddels, Els.
Ik ga maar snel bij Ton in de leer.
Vrolijke groet,
Dat zou nu niet meer hoeven, Rob. Met de door mij beschreven handleiding lukt het jou ook!