Mijn tactiek is over het algemeen dat ik begin met wat het dichtst bij huis is en waar ik me, tijdens het naar buitenkijken, aan stoor. Het kruidenhoekje dus. De oregano, onmisbaar in de Italiaanse keuken, zit vol met afgevallen blad maar is snel leeggeplukt. Ach kijk. de thijm en peterselie hebben de winter overleefd. Hieronder de salie. O, jee.
Maar onmiskenbaar zie ik de eerste vier harige blaadjes heel voorzichtig opdoemen. De plant heeft een fikse opdonder gehad, maar gaat zich vast herstellen. De wijnboer sjouwt de tuinmeubels weer naar buiten en aan het eind van een ochtend tuinieren…
Het weer wat Marc beschrijft hebben wij ook. Dat was dus weer de hele dag binnen zitten terwijl ik liever op zulke leuke stoeltjes buiten in het zonnetje had gezeten.
Tja Marthy dan snap ik. Voor morgen hebben we binnenwerk in de planning vanwege het weerbericht. Troost dat een beetje?
Leuk he? Al die actie in tuinen. Hier is het ook een drukke boel. 🙂
En dan al dat ongeduld van ons, tuinierders. Lachen.
Ik kijk de sprietjed lavendel de pot uit. Ziet er nu niet uit maar als…..
Als het dan toch een keer zomer wordt dan strijk je met een lief gebaar door de bloeiende lavendel, je ruikt, je geniet en vergeten is je ongeduld, Els
Hier speur ik ook naar kleine toefjes groen, maar het lijkt erop dat heel wat (bloeiende) planten de winter niet hebben overleefd
Ha Inge, we lopen dus met onze neuzen in de aarde te wroeten! Zonde als er spul dood is, hè?
Het lekkere buitenleven !!!! Dan is werken geen echt “werken” meer maar eerder aangenaam bezig zijn met een mooi en goed resultaat. Ik benijd jullie want hier in Z-FR regent het nog steeds veel en blijft het koud – alhoewel – de voorspelling van het weerbericht en de autochtonen zeggen dat het volgende week beter wordt. Afwachten dus maar ….
De weersverwachting voor morgen hier: regen! Zo blij dat we vandaag lekker bezig zijn geweest want er is zoveel te doen Marc. Ik snap je ongeduld.
O heerlijk, een welverdiende Italiaanse cappuccino?
Ja inderdaad Jeanne. De cappu was zelfs al op toen ik de foto maakte. En de wijnboer lag toen ook al weer op zijn knietjes bij de aardbeien.