Het plan was dat we op het station Delft de eerste de beste trein in zouden stappen, ons lieten verrassen wat de eindbestemming betreft en de conducteur triomfantelijk ons boekenweekgeschenk als vervoerbewijs konden tonen. Bij nader inzicht concludeerden we dat dit de eerste afspraakloze dag sinds een week is en zagen we ons in gedachten toch liever niet op een winderig station in Vlissingen eindigen vanmiddag. En toen hoefden we ineens niks van onszelf. Ja, de polderwandeling. Maar dat is routine. En het was berekoud.
Ik schuif mijn stoel een zonnige erker in en ben erg in mijn sas achter glas.
Zal ook wel erg druk zijn geweest in de Nederlandse treinen!
In de Gevangenpoort van Vlissingen at ik zondagmiddag een lekkere uitsmijter.
Gelukkig zaten wij ook achter glas.
De winterse kou van Vlissingen hebben we doorstaan.
Maar terug reizend naar Amsterdam werd het weer vreemd genoeg steeds beter.
Verdere feiten over het Boekenweekgeschenk zal ik maar achterwege laten ..
Warme groet,
Warme groet,
Zouden wij elkaar herkennen, Rob? Vond jij het boekenweekgeschenk niet goed? Ik heb het nog niet gelezen maar de wijnboer vond het wel aardig.
Brrrr, wat was het koud.
Oh, zie nu pas dat ik niet erg origineel reageer, wel gemeend hahaha
groot gelijk!
Groot gelijk.
Gelijk heb je!