Er is altijd veel te zien vanuit ons hoge uitkijkpunt. In de groenstrook langs het kanaal werd het pad opnieuw gelegd. Mij was eerlijk gezegd nooit opgevallen dat het niet netjes meer was, maar nu alles weer strak getrokken is, zie ik hoe keurig het geworden is.
Maar er bewoog nog heel wat meer vandaag. Een opruimboot van Rijkswaterstaat haalt alle rommel weer uit het water. Wat zijn we toch goed georganiseerd hier. 
Maar dat was nog niet alles. Bedrijvigheid ten top. 
De bewogen foto gisteren uit het poëzie album van Annie heb ik aangevuld met een scherpere. Maar beter leesbaar is de tekst niet. Dus typ ik het hieronder uit, op verzoek.
Voorburg, Lente 1941
Lente!
Deze narcissen zeggen eenvoudig: De Lente! De Lente is daar! Straks komen nog andere bloemen, Die spreken de getijden van het jaar.
Jij bent in de Lente van ’t leven, In je heerlijke vrolijke jeugd; Geen zorgen, geen droefenis geven een wanklank bij wat je verheugt
We houden het meest van de Lente. een schoone veelbelovende tijd, de Lente van ’t leven immers heeft ook de grootste bekoorlijkheid
Dat jouw Lente je mag geven
Levenslust voor héél je leven!
Coos en Leo
Wonen in Caldese (Italië) 
Mooi!
Dat is prachtig! Fijn dat je het even typte
Graag gedaan, Bertie
Wat mooi toch, als iemand de moeite nam om een zelfgemaakt gedicht of tekst in het poëziealbum te schrijven.
Ja, lief hè. Leo was de oudste en Annie de jongste uit een gezin van 11.