Twee voor één euro. Barstensvol vitamine en nog smakelijk ook. Maar ja, dacht ik eenmaal thuis, waar komt ie eigenlijk vandaan? Van oorprong uit China en Japan, inmiddels wordt de kakivrucht in veel landen gekweekt. We kennen hem ook in Italië en hebben zelfs overwogen een kakiboom te planten. Maar omdat ie in de wintermaanden zijn vruchten levert en we dan niet in Caldese verblijven, zagen we daar vanaf. We proberen altijd met het seizoen mee te eten, dus nu veel appels en peren. Toch liggen er op onze fruitschaal ook bananen en mandarijnen. Daar denk ik nauwelijks over na. Hoe gaan we dit nou eens aanpakken? Om te beginnen ‘hap, slik, weg’ met de kaki. En voor de rest hou ik de Europese grenzen aan, bedacht ik me.
Ik zag laatst in de Marokkaanse winkel ook allemaal van dat exotische fruit liggen. Bedacht me dat dit allemaal per vliegtuig komt en toen heb ik niets gekocht. Maar later had ik daar weer spijt van…….moeilijk hoor.
Het blijft lastig hè Marthy. In Frankrijk en Italië vind ik het stukken makkelijker. daar leeft men meer met de seizoenen en is het aanbod er op afgestemd.
Het blijft best ingewikkelde problematiek. Ik probeer ook alleen producten van ‘dicht bij huis’ te eten, maar het wil helemaal niet altijd zeggen, dat die etenswaren geen lange reistijd erop hebben zitten. Heb er laatst een documentaire over gezien.
Geen boontjes uit Kenia of Egypte voor ons Jeanne maar dat citrusfruit dat komt gewoon van ver. Ik neem me vaak voor om bij een boederijwinkel in de buurt te kopen maar kies toch vaak voor mijn gemak. Vreselijk.