Een zwart leren rugtas, omdat ik van vriendinnen hoorde dat het zo handig is. Twee avondtasjes uit de tijd dat we nog op chique feesten kwamen. Een rode tas uit Rome. Een bruine van een graaitafel op de markt in Gubbio. Een zelden gebruikte blauw-witte dure leren handtas van Zumpolle uit Den Haag. Klein rond tasje dat niet van mijn schouder is geweest tijdens onze reis door Colombia. Nog een buideltasje waaruit desondanks in Rotterdam mijn volle portemonnee gerold is. Vier handtassen die niet op de foto staan want voortdurend in gebruik. En middenin wat rommeltjes zoals kam, spiegel, handschoenen, pennen en snoepjes die ik vond op de diverse bodems. Ik hoop wat mensen blij te maken die graag bij een kringloop winkelen.
Wonen in Caldese (Italië) 
Ik zie wel eens vrouwen kwijlen voor de etalages van dure tassenmerken. Zelf nooit last van gehad
Daar heb ik ook geen last van, Inge. De gemiddelde prijs van mijn tassen ligt op ongeveer dertig euro en ik kick totaal niet op merken. Ook juweliers etalages loop ik ongeïnteresseerd voorbij.
Heerlijk, echt een vrouwending. Maar het ruimt lekker op, Emie. En ik begrijp je heel goed, sinds ik terug ben in het Nederlandse huis ben ik in mijn hoofd een hele lijst aan het maken van allerlei spullen die naar de kringloop kunnen. Nu nog even de tijd vinden om alles in de bus te gooien en er heen te rijden.
In onze kelderbox is nu een verzamelpunt door mij ingericht. Ik werk volgens het principe elke week een uurtje (ruimen). Zo is het hanteerbaar Marthy.
*kijkt met ontzag naar foto*
Echt? Heb jij er maar één, Wieneke?
Twee, een duur envelopje voor rouw en trouw en een handige schoudertas voor alledag. Ik had een geweldig fijn rugzakje maar dat ging kaduuk en ik zoek nog iets in die richting maar tot nog toe is dat niet gelukt. En dan heb ik natuurlijk een stoffen boodschappentasje en twee plastic kratten 🙂
Emie: Goed hoor, maar jij bent dan ook van het ontspullen, Wieneke. Ik doe er een poging toe.
Tassen kan een vrouw niet genoeg hebben.
O jee, Els. Als ik nou maar niet terugkrabbel…
Heeeeerlijke afwijking 👝💼👝🎒👛😉
Ongevaarlijk en een lust voor mijn oog. En het jouwe dus kennelijk ook Marjon
Jeetje, hoeveel jaar heb je gedaan over deze verzameling?
Twintig jaar, schat ik Jeanne. En in dit blog heb ik nog niet opgebiecht dat er in Italië ook nog een kleine collectie staat.
Ik dacht dat ik erg was…
Altijd fijn om niet de enige te zijn, Bertie