De foto’s van de Koepoortbrug maakte ik vorige week, de wandeling liep ik vandaag zonder camera maar wél weer samen met mijn wijnboer. Gezellig hoor.
Er is niet eens veel fantasie nodig om te bedenken hoe het vee, dat op de Beestenmarkt verhandeld werd, via de Koepoort de stad in kwam. Tegenwoordig staan voetgangers en fietsers als makke schapen te wachten bij de gelijknamige brug.
Het heeft wel wat. Dat de vaart uit ons dagelijks leven er voor een paar minuten uitgehaald wordt omdat er een reusachtig binnenvaartschip moet passeren. Nog leuker zou het zijn als het een kudde koeien betrof. Maar dat gaat niet meer gebeuren al worden we nog wel fijntjes aan die tijd herinnerd. 
Fijn dat jullie weer samen kunnen wandelen.
Nou en of, Marthy. Als je 45 jaar samen bent voelt het heel erg vreemd als de ander er niet is.
Hier nog regelmatig koeien over de weg….iedere keer een groot plezier…..en de souplesse waarmee ze huppelen verbaast met steeds weer.🐄🐂
Aandoenlijke dieren, die koeien, Marjon. Heerlijk dat ze bij jullie gewoon rondhuppelen.
Leuk, om zo even stil te staan bij vroeger. Is dat skelet heel groot?
Dat skelet hangt vrij hoog Jeanne dus moeilijk te beoordelen maar ik denk dat het levensgroot is.