Het duurt meestal een week voordat ik weer geïntegreerd ben. Vanmorgen waren we gezellig bij mijn ouders op de koffie en zij hoeven ons maar weinig te vragen of we lopen verbaal leeg met enthousiaste verhalen over het Italiaanse leven. In ons Delftse huis staat inmiddels de pot met munt en basilicum precies te doen wat ik hoopte, namelijk de geur van Italië nog even vasthouden. De pompoen en noten kochten we onderweg in Duitsland. Straks eten we zuurkool met worst en gaan daarna naar het filmhuis. Daar draait Tulipani, een Nederlands-Italiaanse film van Mike van Diem. Alles bijeen een fraaie mix van diverse identiteiten. Vanaf morgen richt ik de blik wat definitiever op ons Hollandsche leven en sta ik weer met twee benen in de realiteit.
Wonen in Caldese (Italië) 
Tulipane, die wil ik ook nog zien, eens kijken of die nog draait in de stad waar Mike van Diem is opgegroeid …
Dat heb ik even opgezocht Inge. Sittard dus.
Ja, juist, maar draait niet meer in het filmhuis, helaas
Lijkt me ook best ingewikkeld elke keer.
Andersom, dus van NL naar Italië gaat soepeler, Jeanne.
En waar gaan wij vanavond heen……
Dat meen je niet Marthy!
Naar het filmhuis maar niet Tulipani.