Om onze lijven een beetje rust te gunnen, moeten we van het terrein af. Doen we dat niet, dan blijven we toch werken. Steden zagen we de laatste weken al genoeg en uitgebreid wandelen hoort helaas niet meer tot de mogelijkheden. Dan komen we al snel uit bij een dag naar de kust. Vinden we alle twee heerlijk. Het badseizoen is voorbij maar zonaanbidders weten het strand altijd te vinden. Fietsers kennelijk ook.
De pranzo gebruikten we in zo’n no-nonsense visrestaurant. Vlotte bediening, lage prijzen en verse vis.
Al snel hadden we samen een grote schaal vongole (venusschelpen) leeg en daarna bleef er van de gegrilde tongetjes ook niet veel meer over. We keerden nog voor twee uurtjes terug naar onze zelf meegenomen ligbedden. Waar de wijnboer nog maar eens in de boeken dook en ik het strandvertier bestudeerde.
Wonen in Caldese (Italië) 
Wow die foto met die fiets. Super!
Een beetje wandelen langs de vloedlijn en je komt zomaar iets leuks tegen, Bertie
Nog even genieten van de Italiaanse zon, zeker?
En de hoge temperaturen, zo’n 27 graden maar liefst, Jeanne
Oh, een gegrild tongetje, ik zou er een moord voor kunnen doen. Wat een weertje vandaag hè.
Het weer was perfect. Zo blij dat we deze dag even genomen hebben. We kunnen er weer tegenaan, Marthy