Daar gaan ze weer. We brachten hen naar het station waar ze trein naar Rome namen. Vandaar vliegen ze morgen door naar Bangkok waar hun dochter met gezin woont. Op zo’n ochtend vóór vertrek zijn hun gedachten al een beetje bij de volgende bestemming en de onze bij de werkzaamheden voor de komende weken. Geestelijk laat je elkaar al weer een beetje los, lijkt het wel. We zijn er aan gewend dat de broer en zus van de wijnboer met hun partners in andere werelddelen wonen. We prijzen ons gelukkig dat we allemaal in staat zijn elkaar om de drie jaar te ontmoeten en gezamenlijk nieuwe herinneringen te maken. Maar dat je nou zegt wat fijn om weer afscheid te nemen…nee.
Wonen in Caldese (Italië) 
De Fransen zeggen het zo mooi: “partir, c’est mourir un peu”. Laten we desondanks blij zijn dat we tegenwoordig Skype en zo hebben, een blessing toch, Emie?
Da’s echt een enorm verschil met de tijd waarin mijn schoonzusje als jong meisje voor één jaar (!) naar Australië vertrok. Toen moest een telefoongesprek met elkaar nog aangevraagd worden. Leve het internet en skype, Jan.
Mooi gezegd, Emie. En geniet van het feit dat ze allemaal nog leven, dat je ze weer terug zal zien en dat jullie ‘goed’ zijn onder elkaar. Er zijn zoveel families die dat niet kunnen zeggen.
Dat is helemaal waar Marthy, we hebben het heel goed met elkaar. De volgende afspraak is al gemaakt en we beginnen gewoon opnieuw af te tellen.
Dus ik hoef jullie niet aan te melden voor Familiediner? :=)
Een programma waar ik graag naar kijk. Om me te verbazen over de onbenulligheid van sommige vetes. Niet nodig hier, Wieneke!
Nee dat lijkt me niet fijn. Maar ja…
Onvermijdelijk elke keer weer. Afscheid nemen went helaas niet, Bertie. Maar ja…
Houd deze traditie zo lang mogelijk in ere.
Als ons aller gezondheid het toelaat Marja dan doen we dit tot in lengte van jaren.
Lijkt me niet leuk, nee. Afscheid nemen voor wie weet hoe lang. Maar deze ontmoeting is in ieder geval gezellig en geslaagd geweest, denk ik.
Absoluut, Jeanne en het was weer zeer de moeite waard. Het voelt alleen zo onrealistisch, zo ben je in elkaars gezelschap en dan weer zie je elkaar in jaren niet.
Ja, erg lang hoor, 3 jaar
Zeg altijd ; vertrekkende mensen hebben dan ” The far away look ” reeds in hun ogen..
Goede reis !!
Heel treffend gezegd, Ria, helemaal waar.