O, kijk nou. Ik ontdekte een echte minibieb toen we gisteren een tochtje langs het Trasimenomeer maakten. Op de een of andere manier is dat dit jaar onze toeristische topattractie want we deden het al eerder (klik). Maar toen was ie me in San Feliciano niet opgevallen of hij stond er nog niet. Op het grappig gedecoreerde kastje stond bovendien: ‘I libri, cibo per la mente’. Oftewel ‘Boeken, voedsel voor de geest’.
Als fervent lezer en oprichter van een minibieb, ging ik dat ding eens aan alle kanten fotograferen. En kijken waarmee men de geest zoal voedt, hier.
Enfin, we hebben daarna onze magen gevoed met prima cibo.
Wonen in Caldese (Italië) 
Pingback: Het succes van de minibieb | Wonen in Caldese (Italië)
Mager leesvoer 🙂
🙂
Er zit niks in? Dat zie ik hier in de regio wel anders. Ik weet diverse geinige kastjes te staan die propvol zitten. De eigenaren wisselen zelf regelmatig en er worden ook boeken gebracht. Een nieuw fenomeen is een weggeefkast in een dorp. Daar kun je alles wat je weg wilt geven in zetten. Voornamelijk eten (in blik en pak) en groenten en fruit die over zijn van een grote oogst. Als je een foutje maakt met het zaaien van sla, dan zit je opeens met 40 kroppen 🙂
Wat sympathiek zeg, die weggeefkast. Volgens mij woon jij in een heel leuk dorp Wieneke.
Wat jammer dat ie leeg was, hij zo veelbelovend mooi.
Momentopname misschien Marthy
Hartverwarmend & maagvullend!
Nou nog wat boeken er in, Jan. Of is het juist een goed teken dat alles uitgeleend is?