Het blijft een attractie voor veel mensen; de markt van Gubbio. Vooral vrouwen vinden het leuk om langs alle kleding-en schoenenkramen te lopen. Zelf heb ik zo mijn favorieten en bij mijn Marokkaans-Italiaanse vriendin slaagde ik vandaag voor twee linnen bloesjes waar ik al een tijd naar op zoek was. Mijn schoonzusje ging met tassen vol naar huis en de wijnboer en zijn broer kochten elk een sportief vest. Omdat mijn loopvermogen, of beter gezegd mijn slentervermogen, niet al te groot is, zeeg ik neer op een schaduwrijke plek. Omringd door aankopen. Ik hoef niet zo nodig op de foto maar het was vast een herkenbaar beeld voor velen geweest.
LINNEN bloesjes! Ik houd me aanbevolen… Ik heb – nu weer – maat 38….
Dat is een maatje waar ik alleen van dromen kan, Henny. Maar goed, ik denk dat we in lengte ook wel schelen, ik ben 1.72m.
Zet er liever de pas flink in. Maar dat lukt niet op een Italiaanse markt, daar moet gekeken worden 🙂
Ik word ook veel moeier van slenteren dan van een stevige wandeling. Maar dat geslenter heeft weer zijn eigen bekoring, zeker over de markt van Gubbio.
Zo is het Jeanne en Els. Slenteren verplicht 🙂
Terwijl ik toch een goede loper ben vind ik dat slenteren over een markt ook heel vermoeiend. Maar de oogst van twee linnen bloesjes maakt alles weer goed.
Ik denk dat ik er één ga ruilen volgende week, Marthy. Maar evengoed toch de moeite waard hoor.