Kortgeleden zag ik, vanuit de rijdende trein richting Ancona, dit balkon. Als er dan een wasje hangt, weet ik niet hoe snel ik mijn camera moet pakken. We reden bijna het station binnen en overal ter wereld kijk je dan tegen huizen aan die nou niet bepaald de mooiste zijn. Dat maakt het alleen maar fijner om te fotograferen. Maar vóór jullie denken dat de bewoners van dit huis te beklagen zijn, laat ik even hun uitzicht zien. Ik hoefde daarvoor alleen maar naar het linker coupéraam te lopen.
Dat uitzicht is prachtig, verveelt nooit, maar een lief balkonnetje erbij zou het genot verhogen.
je hebt dezelfde afwijking als ik: het fotograferen van wassen
gelukkig een volkomen onschuldige afwijking, Bertie
Elk nadeel heb se voordeel, toch?
Inderdaad Els met dank aan J.C.
Schijn bedriegt vaak.
In dit geval ten positieve, Dorien
Ho es even. Je hebt het over die aan de spoorlijn gelegen woningen en die hebben dit uitzicht? Maar ik zou liever het uitzicht van dat palenhuisje hebben. 😉
In ritje in die trein langs de Adriatico is een feestje, Wieneke
Ja, ja en die was is zó droog
Die dag regende het een beetje, Jeanne. Maar normaal gesproken…een lekker zeewindje.
Zo heeft alles twee kanten.
Vrolijke groet,
Geef mij die onderste kant dan maar Rob
Dat maakt veel goed.
Wel jammer dat ze het balkon zo volstouwen dat je er nauwelijks nog bij kunt gaan zitten om te genieten van het uitzicht, Marja