Misschien kunnen we er een traditie van maken, opperde de gastvrouw. Vorig jaar kwamen we met het zelfde clubje Nederlandse vrienden bijeen voor een pranzo onder de moerbeiboom en dat was zó gezellig en smakelijk geweest, dat het voor herhaling vatbaar bleek. De bovenste foto is het uitzicht bij aankomst op het erf van de gastheer-en vrouw . Al snel zaten we aan de koffie met zelfgemaakte taart onder de portico.
Na een uur verplaatsten we ons naar de gedekte tafel onder de notenboom. Al onze zintuigen werden geprikkeld. Het heerlijke eten, de bedwelmende geur van jasmijn, lavendel en rozen. Het geluid van de krekels, een zingende buurman en niet te vergeten onze verhalen en gelach.
De vraag of we hier een traditie van moeten maken is al beantwoord met een achtstemmig en volmondig ja.
Heerlijk!
Wij zitten ’s zomers graag in de schaduw van de Amberboom
Die heb ik even op moeten zoeken, Inge. Mooi en hij komt uit Noord Amerika, las is. Hebben jullie hem in Oostenrijk of in Duitsland?
In Deutschland
Jullie zitten vol met goeie ideeën 😊
Deze omgeving vraagt er gewoon om, Els.
Snel wat tradities op poten zetten. Smakelijk!
Dit soort tradities zijn het meer dan waard om snel op te zetten, leegschrift
Een Notenboom en een Moerbijboom, prachtige en machtige bomen.
Geweldig om daar tradities voor op te zetten.
Vriendelijke groet,
Ben benieuwd waar we volgend jaar onder zitten, Rob. Ik geloof een plataan.
Zaaaalig, lijkt me, gewoon een Italiaanse droom die voor jullie werkelijkheid is geworden!!!
Dus knijp ik mezelf vaak even in mijn arm, Jeanne