Zijn we zomaar weer even in Delft. De familiepicknick morgen is de reden van onze overkomst. We ervaren opvallend veel stadsgeluiden, logisch want de ramen staan open. Na een korte regenbui rond een uur of negen vanmorgen, heerst er een zomerachtige sfeer. We doen boodschappen en kijken met hernieuwde liefde en belangstelling naar onze stad. Langs de grachten staan kraampjes met antiek en curiosa, het wemelt van de mensen en de terrassen zitten vol. Als een toerist loop ik rond met mijn fotocamera en valt het enorme aantal fietsen me op.
En boten, vooral ook veel boten.
Delft heeft net zoals Gubbio veel middeleeuwse aspecten. Maar wat een contrast.
Advertenties
Dat is het mooie van weg zijn. Je kijkt met andere ogen naar wat je toch goed kent.
Daarom bevalt dit leven op twee locaties ook zo goed, Els.
’t is toch zo apart om te vergelijken. Doen wij ook 🙂
Ge hè, dat je blijft vergelijken, Inge. Je zou denken dat je het inmiddels wel weet maar nee hoor we blijven ons verbazen.
Een enkele keer bezocht ik Delft.
Een mooi klein historische plaatsje.
Mijn vader studeerde daar.
Nostalgische groet,
Een historische plaats is Delft zeker en het centrum is overzichtelijk en niet heel groot. Maar met een inwonertal van meer dan 100.000 zou ik het niet een klein plaatsje willen noemen. Wij wonen in een oud TU-gebouw. Misschien liggen er nog voetstappen van jouw vader, Rob
Ja ja, ook jij kijkt weer met een frisse blik, leuk!
Een frisse blik, dat is dubbel genieten, Jeanne
Leuke rommeltjes op de rommelmarkt. Heerlijk toch die contrasten in die twee werelden.
Het is een enorme luxe die twee werelden waarin wij mogen leven, Marthy.