Toen ik gisteren de roodstaart liet zien, was ie omgeven door brem. Vandaag zoom ik uit. Als je héél goed kijkt zie je rechts van het midden de waslijnpaal met het nestkastje. De heuvel achter ons huis is nu één wolk van bloeiende en geurende brem. Toch zullen we na de bloei grondig gaan snoeien want brem heeft de neiging om aan de onderkant te verhouten en alleen in de top bloemen te geven.
Dat kortwieken doen we bij de helft van de struiken want bij drastische snoei geeft ie het jaar erop geen bloemen. Dat is goed de zien aan de brem die links boven de bank uitsteekt.
Kijk, zó hebben we het graag.
Wonen in Caldese (Italië) 
Wat een prachtige hoek van jullie terrein. Hier ook hellingen vol met gele brem. Wat een werk zal dat zijn, dat snoeien van die stugge brem.
Ja dat snoeien is een hoop werk Marthy maar het houdt ons van de straat, hè
En het ruikt ook nog zo lekker, die brem!
Uit mij jeugd herinner ik me het lied: nu die dennen en bremstruiken geuren zo diep…Het klopt Jeanne!
Het ziet er prachtig uit. En die brem is ook zo mooi. Toen wij in Portugal waren bloeide het ook overal onderweg. Zo’n mooi gezicht. Hier zie ik het bijna nooit
Ik denk dat je geen brem ziet in de buurt van sappige weilanden Bertie. Maar misschien wel meer in heide of dennengebieden?
Wat wonen jullie toch mooi!
Zonnige groet,
Toen we hier in 2003 neerstreken, was het één woestenij, Rob. Inmiddels noemen we het ons paradijs.
Prachtig. Ik ben dol op die kleur.
De kleur van de zon, Marja